Tworzenie bitów inteligencji

Tworzenie bitów inteligencji na temat wielkich malarzy i kompozytorów, to niełatwa próba dotarcia do faktów. Wśród gąszczu tajemnic i naukowych hipotez, trudno wyśledzić prawdę w jej rzeczywistej postaci. Zastanówmy się nad faktami z życia jednego z największych kompozytorów wszechczasów. Wygląda na to, że wszystko zostało powiedziane o Wolfgangu Amadeuszu Mozarcie, cudownym dziecku, geniuszu, który był tak blisko bogów, jak tylko człowiek potrafi być. Ale istnieją pewne aspekty jego twórczości i życia, o których nawet muzycy, jeśli je znają, nie myślą każdego dnia. Co wiemy o życiu jednej z najbardziej utalentowanych osób w historii ludzkości?

Imię i nazwisko: Wolfgang Amadeusz Mozart

Data urodzenia 27 stycznia 1756

Data śmierci: 5 grudnia 1791

Miejsce urodzenia: Salzburg

Narodowość: Austriak

W 1862 r. Ludwig von Köchel, wykładowca prawa i historii, muzyk amator i nauczyciel synów austriackiego arcyksięcia Karola, zaczął katalogować dzieła Wolfganga Amadé Mozarta. I tu właśnie zaczął się problem: Wolfgang Amadeus Mozart nie nazywał się ,,Amadeus": nie mamy ani jednego podpisu Joannesa Chrysostomusa Wolfganga Theophilusa Mozarta (tak go nazwano przed chrztem), i tylko w trzech listach użył pseudonimu,,Amadeus", który stał się jego oficjalnym imieniem w rejestrze zgonów . Zwykle sam wybierał tłumaczenie swojego trzeciego imienia ,,Theophilus" na ,,Amadé", a jego pierwsze prace zostały opublikowane pod nazwiskiem "J. G. Mozart" - ,,G" jako ,,Gottlieb" (niemieckie tłumaczenie ,,Theophilus").

,,Kogo to obchodzi?" można pomyśleć - a jednak nie jest to zwykła ciekawość. To znak, że wszystkie badania naukowe nigdy nie uchwycą prawdziwych emocji, życia i tajemnic wielkiego artysty. Rezultatem prac muzykologów ostatnich 150 lat jest, szczerze mówiąc, bałagan, którego żaden muzyk nie jest w stanie prześledzić. Np. praca taka jak Menuet K 1 - nawet data kompozycji tego małego utworu nie jest jasna: czy Mozart miał pięć lat czy osiem, kiedy napisał ten utwór? I jest to całkowicie nieistotne, ponieważ im więcej muzyki Mozarta poznajemy, tym większy odnajdujemy w niej cud geniuszu.

Mozart osiągnął szczyt swojej mocy twórczej w wieku 29 lat i na pewno nie był zubożałym geniuszem. Jego obroty w wiedeńskich latach w dzisiejszej walucie byłyby milionami. Mozart, gwiazda muzyki koncertowej i kompozytorskiej, wydawała więcej pieniędzy na świece, które oświetlały jego stół bilardowy (specjalnie zaprojektowanym systemem oświetlenia zmiennego w ciągu roku), niż zarabiała większość pracującej ludności Wiednia. Żył z rozmachem: wielkie mieszkania, służba, najlepsze instrumenty i ich transport, drogie ubrania, peruki i lekarstwa dla ukochanej żony, uroczyste kolacje, podczas których nawiązywał kontakty zawodowe i podpisywał kontrakty itp. Jego zarobki za udział w koncertach były astronomiczne i porównywalne z gażami Michaela Jacksona. Ponadto sprzedawał nuty w całej Europie. Miał 29 lat, osiągnął sukces i był zdrowy - dlaczego miałby oszczędzać pieniądze? Nie mógł wiedzieć, że w 35 roku życia zapadnie na poważną chorobę. Dzisiaj nazwalibyśmy to brakiem ubezpieczenia. Ale prawdziwe ubóstwo? Jeśli chodzi o Mozarta - to mit lub fikcja literacka, utrwalana przez wyimaginowany scenariusz filmowy. Nie znamy nawet prawdziwej przyczyny śmierci Wolfganga Amadeusza Mozarta. Czy został otruty przez nauczyciela Beethovena, Schuberta i Liszta? Tak, mówimy o Antonio Salierim - człowieku, który do końca życia udzielał darmowych lekcji ubogim, utalentowanym muzycznie uczniom, aby spłacić moralny dług wdzięczności wobec zamożnego mecenasa sztuki, który w młodości opłacił jego edukację muzyczną. Biorąc pod uwagę styl życia jaki prowadził Mozart, hipoteza może być inna: zbyt intensywny tryb życia.

Czasami jesteśmy zmuszeni powiedzieć dzieciom, że nie wiemy i nie wiadomo, czy kiedykolwiek poznamy prawdę. Czy to oznacza, że lepiej w ogóle nic nie mówić, zamiast wprowadzać dzieci w błąd? Może to właśnie nasze dzieci będą osobami, które odkryją prawdę? Najmłodsi to ludzie o otwartych umysłach. Dlatego wierzymy, że należy im mówić to, co wiemy; tłumaczyć znaczenie hipotezy naukowej i ćwiczyć jej stawianie, uczyć zadawania zagadek i pokazywać, że na niektóre pytania może być więcej odpowiedzi.

Zdjęcie: Madame Tussauds Wien