Niemowlęta, które nie mogą chodzić, są ,,zaprojektowane" do życia w świecie poziomym, równoległym do powierzchni ziemi - mianowicie do podłogi. Nie mają struktury mięśniowej, która podtrzymywałaby ich kości, strukturę kości, utrzymywała ich masę ciała ani mechanizmu równoważącego ich ciała w pozycji pionowej. Jednak dorośli żyją w pionowym świecie, położonym prostopadle do powierzchni ziemi. Dogodne i wygodnie jest dla nas ciągłe wynoszenie dzieci z horyzontalnego świata do

Sprzątanie domu to bardzo pożyteczna zabawa, ale i próba, szczególnie jeśli chodzi o najmłodsze dzieci. Maluchy powinny uczestniczyć w procesie sprzątania, ponieważ dzięki nim będzie on zarówno produktywny, jak i zabawny dla wszystkich zaangażowanych stron. Niektóre dzieci czasem gardzą sprzątaniem, zwłaszcza jeśli jest ono sprzeczne z tym, w co angażują za każdym razem, gdy się budzą: czyli w robienie bałaganu i niesprzątanie po sobie. Jednak jeśli chodzi o dobro dzieci, pow

Najlepsze obuwie dziecięce to wcale nie buty. Tracy Byrne, podiatra specjalizująca się w pedopediatrii, uważa, że ​​noszenie butów w zbyt młodym wieku może utrudniać chodzenie i rozwój mózgu dziecka. ,,Maluchy nie chowają głowy i są bardziej wyprostowane kiedy chodzą boso,. ", twierdzi Byrne. ,,Informacja zwrotna, którą uzyskują z ziemi, oznacza mniejszą potrzebę patrzenia w dół - to ostatnie jest główną przyczyną utraty równowagi i częstego przewracania." Chodzenie boso, ko

Już starożytni greccy filozofowie doceniali i werbalizowali znaczenie wyobraźni i wizualizacji. Arystoteles powiedział: ,,Nie można nawet myśleć bez obrazu mentalnego". Sam fakt zapamiętywania musi uwzględniać zdolność wyobrażania sobie tego, co chcemy utrwalić w pamięci. " Następnie zilustrował swoją koncepcję, opisując pamięć jako ,,stan wywołany obrazami mentalnymi ...". Na podstawie jego wniosków można z pewnością założyć, że Arystoteles w pełni wykorzystywał wizualizację

,,Żona Thomasa Edisona stale musiała porządkować jego pokój, bo panował w nim nieustanny bałagan – stosy papierów, dokumentacji. Kiedy chciał coś znaleźć, ustalenie, gdzie to może być, zabierało mu całe dni. Ciągle wszystko zapominał. Mógł coś wynaleźć i zaczynał pracować nad tym na nowo. A żona mu przypominała: „Już to zrobiłeś! To już jest na rynku!”. Zawsze miał pod ręką luźne kartki i zapisywał na nich wszystko, co przyszło mu do głowy. Potem luźne kartki gdzieś się gubi